Payroll contract

Payrolling is een constructie waarbij een bedrijf de administratieve en juridische verantwoordelijkheid voor zijn personeel uitbesteedt aan een ander bedrijf. Dit betekent dat het payrollbedrijf de formele werkgever wordt van de werknemers, terwijl de werknemers feitelijk blijven werken voor het oorspronkelijke bedrijf (de opdrachtgever).

Vanaf 1 januari 2025 actief handhaven op schijnzelfstandigheid

Ga aan de slag: maak een risicoanalyse en neem de nodige maatregelen. Heb je hierbij hulp nodig? Wij helpen je graag en geven concrete aanbevelingen zodat jij je opdracht kan blijven uitvoeren.

De belangrijkste kenmerken van een pay-roll contract:

In tegenstelling tot een uitzendovereenkomst heeft een payrollcontract geen bemiddelingsfunctie; de werknemer is exclusief verbonden aan één opdrachtgever.

De overeenkomst van opdracht, is niet tot stand gekomen door het pay-roll bedrijf en daarmee buiten een uitzend/detacheringsovereenkomst valt.

Hoe werkt Payrolling?

  1. Een Opdrachtgever werft zelf personeel: De opdrachtgever werft zelf de professionals en bepaalt hun taken, werktijden en salaris/uurtarief.

Of

  1. Een Professional werft zelf een opdracht: Veelvuldig werft een professional zelf een opdracht bij een bedrijf. Afhankelijk van de werkzaamheden en eisen opdrachtgever wordt in samenspraak het werkgeverschap overgedragen aan een payrollbedrijf.
  2. Het payrollbedrijf neemt over:
    1. Het payrollbedrijf neemt de professional in dienst en wordt de formele en juridische werkgever.
    2. Het regelt de salarisadministratie, belastingafdracht, sociale premies en andere arbeidsrechtelijke verplichtingen.
  3. Professional blijft bij opdrachtgever werken: De professional werkt gewoon bij zijn klant/opdrachtgever, maar heeft een arbeidsovereenkomst met het payrollbedrijf.

Gelijke rechtspositie en beloning payrollmedewerkers;

Tot januari 2020 waren uitzenden en payrollen in juridische zin gelijk. Ze vielen tot die datum beide onder de wettelijke definitie van de ‘uitzendovereenkomst’. Daarom golden ook bij payrolling de flexibele regels van het uitzenden.

Met de Wab is dit veranderd: de expliciete uitzendregels zijn alleen nog maar bedoeld voor partijen die een ‘allocatiefunctie’ hebben. Met andere woorden, bureaus die actief vraag en aanbod bij elkaar brengen (uitzendbureaus en detacheringsbureaus).

Bij payrolling is daar volgens de minister geen sprake van. Daarom mag sinds 1 januari 2020 de flexibiliteit van het uitzenden niet meer worden benut bij payrollovereenkomsten. Werknemers en specialisten die via een payrollbedrijf werken, hebben sinds de invoering van de Wab recht op dezelfde rechtspositie en arbeidsvoorwaarden als medewerkers in dienst van de opdrachtgever.

Wat is een allocatiefunctie?

De allocatiefunctie bestaat eruit dat de uitzend- detacheringsbureaus “een actieve rol vervullen in het bij elkaar brengen van vraag en aanbod van tijdelijke arbeid. Dit gebeurt door actieve werving van kandidaten en een actieve werving van opdrachtgevers. Het bureau stelt de kandidaten vervolgens (na actieve bemiddeling) ter beschikking aan de inlener of verschillende inleners.”

Bij een Pay-roll constructie is geen sprake van actieve handelingen om vraag en aanbod van tijdelijke arbeid bij elkaar te brengen. Er is dus geen sprake van een allocatiefunctie.

Informatie voor opdrachtgevers.

Of als opdrachtgever kiest voor payrolling of uitzendkrachten hangt vooral af van hoeveel grip het bedrijf zelf wil houden op werving en selectie, én van de duur en aard van de personeelsbehoefte.

Hier het verschil en wanneer je voor welke kiest:


Payrolling – wanneer kiezen?

✔️ Je wilt zelf je medewerkers werven en selecteren.
✔️ Je wilt geen juridisch werkgever zijn, maar wel bepalen wie er komt werken.
✔️ Je zoekt langere of structurele inzet zonder de werkgeversrisico’s.
✔️ Je hebt HR-werkzaamheden die je wilt uitbesteden, zoals loonstroken, contractbeheer en ziekteverzuim.
👉 Voorbeeld: je hebt een goede kandidaat gevonden, maar wilt niet zelf het contract opstellen en verlonen.


Uitzendkracht – wanneer kiezen?

✔️ Je wilt snel iemand hebben, en de werving uit handen geven.
✔️ Je hebt tijdelijke of kortdurende bezetting nodig (bijv. piekdrukte, seizoenswerk, ziektevervanging).
✔️ Je hebt geen geschikte mensen in je netwerk of te weinig tijd voor selectie.
👉 Voorbeeld: je zoekt met spoed een medewerker voor 3 weken in de logistiek of administratie.

Ik ben opdrachtgever en wel meer weten >>

Conclusie

Payrolling is een handige oplossing voor veelal kleinere bedrijven die zich willen concentreren op hun kernactiviteiten en de administratieve lasten van personeel willen uitbesteden en/of schijnzelfstandigheid willen voorkomen.

Wat je beslist moet weten

Verschil tussen payrolling, uitzenden en detacheren?

  • Bij detacheren: Het detacheringsbureau werft en is formeel werkgever. Selectie van kandidaten wordt vaak bepaalt door opdrachtgever. Cao-uitzendbranche is van toepassing.
  • Bij uitzenden: Het uitzendbureau werft én is formeel werkgever. Het bepaalt vaak ook de selectie en inzet van personeel. Cao-uitzendbranche is van toepassing.
  • Bij payrolling: Het bedrijf werft zelf de nieuwe werknemers, maar besteedt de juridische werkgeverschap en administratieve aspecten uit aan een payrollbedrijf. Bijeen brengen van vraag en aanbod wordt vindt niet plaats (er is geen sprake van allocatiefunctie). Cao en arbeidsvoorwaarden opdrachtgever zijn van toepassing.

Wanneer wordt payrolling gebruikt?

Payrolling wordt vaak gebruikt door:

  • Kleine bedrijven die minder capaciteit hebben voor loonadministratie.
  • Seizoensgebonden bedrijven, zoals in de horeca of evenementen, die tijdelijke krachten nodig hebben.
  • Bedrijven die risico’s zoals loondoorbetaling bij ziekte willen vermijden.
  • Specialisten die zelfstandig een opdracht hebben verkregen en op verzoek van opdrachtgever via een bureau dienen te werken.

Welke wettelijke regels gelden bij payrolling?

Voor payrolling geldt dat de (payroll)werknemer recht krijgt op dezelfde rechtspositie en arbeidsvoorwaarden als medewerkers die bij de opdrachtgever in dienst zijn.

  1. De wettelijke ketenregeling
    Voor de rechtspositie geldt dat de wettelijke ketenregeling van toepassing is zoals bij de inlener: maximaal drie tijdelijke contracten in drie jaar. De contractflexibiliteit die de cao van de uitzendbranche kent (zoals in Fase systeem), is niet van toepassing bij payrolling.
  2. Geen uitzendbeding
    Bij payrolling kan geen beroep worden gedaan op het uitzendbeding en de (langere) uitsluiting van de loondoorbetalingsplicht.
  3. Arbeidsvoorwaarden: aansluiten bij de inlener
    Alle arbeidsvoorwaarden van de opdrachtgever moeten bij payrolling worden toegepast. Bij uitzenden is de inlenersbeloning beperkt tot zes elementen, maar bij payrolling is dat niet genoeg: de payrollwerknemer krijgt ook recht op de bij de inlener geldende 13e maand, vakantiedagen, scholingsregelingen, verlofregelingen etcetera.
  4. Recht op een ‘adequaat’ pensioen
    Ook krijgen payrollwerknemers recht op een ‘adequaat’ pensioen. Het huidige StiPP-pensioen is niet toereikend.